W czwartek Monika otrzymała list z więzienia od siostry.
Na jednej kartce Marta pisze, że przesyła trzy broszurki. „o Europejskim Korcie i praw człowieka i o więzieniu, może się przyda w czymś” (pisownia oryginalna).
Jednak w kopercie była tylko jedna kartka papieru, z informacją co przesyła Marta.
Władze więzienia wyjęły z przesyłki 3 broszurki.

Marta mówi, że broszurki te nie były własnością biblioteki i każda z więźniarek mogła sobie je wziąć.
Czy nie przekazując korespondencji, władze więzienia naruszają prawo?
Czy jest to kolejny dowód dyskryminacji Marty w więzieniu – inni mogą, tylko nie Marta?

A może informacje w tych broszurkach były niewygodne dla władz więzienia?
1. Broszurka o Europejskim Trybunale Praw Człowieka
2. Broszurka o prawach człowieka w Irlandii
3. Broszurka o regulaminie i prawach więźnia w więzieniu

Co do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, to sprawa Marty i tak tam zostanie skierowana, a postępowanie władz więzienia będzie kolejnym punktem w sprawie. Marta w Irlandii była i jest, na każdym etapie dyskryminowana.
Czy władze więzienia mają coś na sumieniu, jeżeli chodzi o przestrzeganie praw człowieka lub praw więźnia? (Rodzina przypuszcza, że pewne ograniczenia wobec Marty, np. zakaz przekazywania czegokolwiek, czy dziwne propozycje: „Marta wam przekaże, jak nigdzie nie udostępnicie”, nie mają swojego uzasadnienia w regulaminie).

O takiej przesyłce Marta informowała wcześniej telefonicznie. Powiedziała, „dołączam 3 broszurki, ale nie wiem, czy wam przekażą”. Przypuszczała, że tak się może stać.

Walkę o Martę prowadzi dzisiaj rodzina Marty i jej przyjaciele. Nie mają żadnego doświadczenia w prawie irlandzkim, nie mogą też liczyć na pomoc obecnego adwokata Marty. Marta, jak potrafi, wspiera rodzinę. Co się dowie, co wyczyta, to przekazuje rodzinie, bo stąd prowadzona jest walka o Martę.
Żadne utrudnienia władz więzienia w Dochas Centre nie zmniejszą determinacji rodziny o naprawienie tej rażącej niesprawiedliwości, która spotkała Martę w Irlandii.