Z Mamą i Siostrą – Irlandia, czerwiec, 2016 rok
Odpowiedz
Archiwa tagu: Matka
Z Mamą na zakupach – Arklow, Bridgewater Shopping Centre 2016 rok
Szczególnie polecane
List otwarty Rodziny Marty Herdy do Fergusa O’Briena
Marta z mamą, siostrą i Figą – Arklow, 2016
Mama i siostra u Marty (cz.2) – 23 październik 2018r. – Marta otrzymuje certyfikat Międzynarodowego Wolontariusza RED CROSS
„Wtorek był dniem, w którym pierwsze dwie godziny wizyty spędziłyśmy wtulone jak zawsze i rozmowa na niekończące się tematy…
Kolejne wejście na sale widzeń rozpoczęło się powitaniem przez Panią Governor wszystkich obecnych osób, wśród których byli między innymi nauczyciele oraz przedstawiciele Międzynarodowej Organizacji RED CROSS.
Spotkanie miało na celu przybliżenie idei promowania i pracy tej organizacji oraz pokaz pierwszej pomocy przeprowadzony przez Martę i inną kobietę.
Na tym spotkaniu zostały wręczone certyfikaty 4 osobom, jako Międzynarodowym Wolontariuszkom RED CROSS, w tym Marcie.
Potem jako niespodzianka – wystąpiły kobiety, które przy gitarze zaśpiewały 3 piosenki. Ten element był dla nas najbardziej wzruszający…
Łzy lały się bez opamiętania … gdy słyszałyśmy słowa o siostrze, mamie, o tym, że „kiedyś odlecę stąd…”
Na samo wspomnienie oczy już mokre od wzruszenia…
Potem były gratulacje, podziękowania, przytulenia, słowa otuchy na przyszłość…
I miły ostatni element – wspólnie wypita kawa z ciastem.
Oddałyśmy z mamą Marcie swoje porcje, żeby miała coś słodkiego na potem… bo co innego mogłyśmy zrobić…
Potem już ciężkie rozstanie… Bardzo dużo emocji, wciąż za mało wspólnie spędzonego czasu, za mało, za krótko…
To było nasze ostatnie spotkanie prawie rozerwane dłonie i serca…
Kiedy znowu się spotkamy??? Nie wiemy…”
Mama i siostra u Marty – 21 do 23 października 2018 r. – część 1
„Wizyta u Marty: 21 października – 23 października 2018 r.
Niedzielne spotkanie po kilku miesiącach (od kwietnia) rozpoczęło się łzami ze wzruszenia. Emocje wzięły górę tak mocno, że jedyne co mogłyśmy zrobić to łykać gorzkie łzy bez możliwości wydobycia z siebie choćby słowa…
Patrzyłyśmy jedynie na Martę a Marta na nas i ściskałyśmy mocno wzajemnie dłonie… Po jakimś czasie zaczęłyśmy rozmawiać.
I tak nie wiadomo kiedy minął czas wizyt.
Następnego dnia pełne entuzjazmu z możliwości spotkania czas upłynął nam jeszcze szybciej przepełniony mieszanką uczuć od radości przez bezradność, złość, smutek…”
Marta składa Mamie życzenia urodzinowe
Marta w dniu dzisiejszym wykonała telefon do Mamy.
Złożyła Mamie specjalne życzenia urodzinowe.
Jak zwykle pamiętała.
Życzyła żeby Mama żyła jak najdłużej, nie krócej niż 100 lat.
Życzyła żeby Mama była zawsze uśmiechnięta, bez względu na sytuację, która się stała.
Życzyła, żeby Mama była zawsze szczęśliwa…
A jakie życzenia Marta będzie składać Mamie za rok?
Czy z tego samego miejsca?
Oby NIE.
Oby osobiście.
Oby z Wolności…
To byłyby najlepsze życzenia dla Matki…
Nierealne?
To zależy od dobrej woli i skutecznego działania wielu osób…
Pomóżmy w spełnieniu się tych najbardziej wyczekiwanych pragnień, życzeń, oczekiwań…
Spacer po plaży – Arklow, 1 listopada 2015
Rodzina Marty, ze względu na gromadzenie środków finansowych ogranicza loty do Irlandii
Do najważniejszych działań rodziny Marty należy dbanie o dobrą kondycję psychiczną Marty i walka o przywrócenie sprawiedliwości dla Marty – o WOLNOŚĆ.
Przez te dwa lata rodzina starała się te dwa cele równoważyć.
W założonych działaniach były comiesięczne wizyty u Marty.
Najczęściej dwie osoby leciały z Polski na widzenie do Marty.
Najczęściej była to siostra i mama.
Zdarzały się też wyjazdy jednoosobowe, ale też i trzyosobowe.
Pomimo przeciwności, najczęściej co miesiąc, ktoś z Polski, z rodziny, odwiedzał Martę.
Różne przeciwności nie spowodowały zmiany wizyt.
Podczas jednej wizyty w Irlandii siostra Marty złamała nogę.
Na widzenie do Marty skakała na jednej nodze, bo nie było czasu na szpital.
Nie było czasu – był wybór: albo widzenie z Martą albo szpital.
Po widzeniu drugi wybór: albo szpital albo samolot do Polski.
Decyzja była prosta: skacząc na jednej nodze na widzenie do Marty, później na jednej nodze do samolotu i już w Polsce – prosto z samolotu do szpitala i noga w gips – złamanie z przemieszczeniem.
Odpadł przynajmniej jeden zaplanowany następny przylot do Marty.
Mama Marty, przed zaplanowanym jednym z przylotów do Marty również bardzo poważnie złamała sobie nogę.
Na pewien czas nie mogła przylatywać do córki, później przylatywała z kulą.
Jedna z osób z rodziny na dwa tygodnie przed zaplanowanym przylotem, doznała obrażeń w wypadku samochodowym (uderzenie z tyłu, samochodu w samochód – efekt: szyja w kołnierzu usztywniającym). Na czas pobytu u Marty, kołnierz został zdjęty i został w Polsce.
Rodzina pokonała różne przeciwności, ale regularnie ktoś był u Marty.
Dzisiaj rodzina gromadzi fundusze finansowe i musi nimi odpowiednio gospodarować.
Obecnie potrzebne są bardzo duże środki.
Bardzo duże środki, aby doprowadzić walkę prawną o wolność dla Marty do szczęśliwego zakończenia.
W związku z tym rodzina podjęła trudną decyzję, aby ograniczyć kosztowne wizyty u Marty w Irlandii.
Rodzina miała chęć zrobić Marcie niespodziankę i przylecieć w jej urodziny.
Niestety postanowiono zrezygnować z tego planu.
Obecnie rodzina prowadzi szeroko zakrojone konsultacje.
Do końca czerwca rodzina musi być pewna co do dalszych działań odnośnie Marty.
Wtedy planowany jest przylot do Irlandii i spotkanie z nowym adwokatem Marty – Frankiem Gearty, z którym współpraca układa się bardzo dobrze.
Bardzo serdecznie dziękujemy PRAWDZIWYM PRZYJACIOŁOM Marty z Irlandii, którzy w miarę możliwości, starają się dwa razy w tygodniu odwiedzać Martę w więzieniu.
Czy Marta, aby zmniejszyć koszty ponoszone przez rodzinę z Polski, zdecyduje się na odsiadywanie kary pozbawienia wolności w Polsce?
Czy zechce zmienić bardzo dobre warunki w więzieniu w Dochas Centre w Dublinie, na gorsze warunki w więzieniu w Polsce, ale bliżej rodziny?
…czas pokaże…
Telefon Marty z życzeniami dla mamy
Wczoraj, w dniu 26 maja, Marta zadzwoniła do mamy i złożyła jej życzenia z okazji Dnia Matki.
Zapewniła mamę, że ją bardzo, bardzo kocha.
Życzyła mamie, żeby była zdrowa i silna.
Marta obiecała, że dla mamy też będzie silna.
Marta miała pretensje do mamy, że ją oszukuje.
Mama przez 6 minut rozmowy telefonicznej z Martą jest zadowolona i uśmiechnięta.
A później płacze i jest załamana.
(Nie wiemy, czy ktoś z rodziny lub przyjaciół niechcący się wygadał.
A może Marta sama się domyśliła, że mama się załamała po niekorzystnej decyzji Sądu Najwyższego).
Zarówno Marta, jak i jej mama mają być silne…
…na ile to możliwe…
…jeszcze nie wszystko stracone…
Marta myśli o mamie cały czas…
…nie tylko od święta…