Marta może już mieć e-papierosa.
Ponownie.
Okazuje się, że Marta wcześniej miała e-papierosa.
Marta najpierw pyta się o pozwolenie, a później dopiero prosi przyjaciół o przyniesienie jej tego, na co uzyskała pozwolenie.
Tak było z poprzednim e-papierosem. Marta uzyskała pozwolenie i jeden z przyjaciół przyniósł jej do więzienia. Marta używała go przez jakiś czas.
Ale…
Podczas jednego przeszukania celi Marty, przyjrzano się przewodowi do e-papierosa. Konkretnie…końcówce.
Uznano, że jest to końcówka do telefonu komórkowego i Marta musi gdzieś mieć w więzieniu telefon komórkowy.
Marta to ma „szczęście” do „poszlakowych oskarżeń”, nie popartych żadnymi dowodami.
Wobec tego Marcie zabrano przewód elektryczny, z końcówką taką samą jak do telefonu komórkowego. E-papieros, „elektryk”, bez przewodu stał się bezużyteczny.
Marta poprosiła więc przyjaciół o innego e-papierosa, koniecznie z inną końcówką, nie przypominającą końcówki do telefonu komórkowego.

Jeden z przyjaciół specjalnie kupił takiego e-papierosa i 8 marca przyniósł Marcie do więzienia. Dobrze, że pokwitował przekazanie.
I wtedy Marcie nie przekazano tego e-papierosa, tylko miała ponownie starać się o pozwolenie Pani Gubernator, a Pani Gubernator nie miała czasu dla Marty.
Obecnie Marta poszła do Pani Gubernator, trafiła na kogo innego i otrzymała pozwolenie na e-papierosa.
Poszła więc po odbiór e-papierosa na recepcję więzienia i tutaj funkcjonariuszka więzienia, nie mogła go znaleźć.
Marta spokojnie czeka, aż recepcja więzienia odnajdzie gdzieś przekazanego jej przez przyjaciela e-papierosa.

Drobna sprawa? Oczywiście.
Ale na każdym kroku utrudnienia, „schody”, przykrości, upokorzenia.
Dobrze, że Marta to spokojnie znosi. Jak brakuje jej cierpliwości, to rodzina ją uspokaja.

Do tej pory Marta nie otrzymała też kosmetyków przywiezionych jej przez siostrę na początku grudnia zeszłego roku. (Inne więźniarki z dożywotnimi wyrokami, „lif-y”, już mogą otrzymywać kosmetyki i bez problemu je dostają)

Inni mogą i mają…Marta – nie.