Szczególnie polecane

„To największa niesprawiedliwość o jakiej słyszałem w Irlandii.” – mail od jednej z życzliwych osób z Irlandii

„Niestety nie mam jeszcze odpowiedzi z Kancelarii Prawnej ………………..
Sprawa jest bardzo znana i każdy prawnik wie, że będzie musiał wystąpić przeciwko całemu systemowi w Irlandii.
Najważniejsze aby apelacja do Supreme Court została złożona w wymaganym terminie.
Wierzę w sprawiedliwość choć sam doswiadczyłem w życiu wiele niesprawiedliwości, wierzę też w zwycięstwo prawdy nad fałszem, i wierzę,
że pani Marta odzyska wolność.
Dla prokuratora, dla Gardy, prawników, ławy przysięgłych, dziennikarzy irlandzkich a szczególnie dla Sądu będzie ciężko przyznać się do błedu niesłusznego skazania pani Marty Herdy na karę dożywotniego więzienia za spowodowanie wypadku ze skutkiem śmiertelnym.
Przyznam się panu, że kocham Irlandię jak własny kraj. To wspaniałe miejsce do życia.
Niestety nieuczciwi ludzie dla zysków, kariery, sławy i wielu innych niskich pobudek deprawują ten piękny kraj.
Przykre jest, że cierpią przez to niewinne osoby, takie jak pani Marta.
Bardzo jej współczuję, i wiem co przeżywa ta biedna dziewczyna. To potworne uczucie, gdy człowiek ma świadomość, że jest niewinny, a niestety sąd skazuje go na karę.
W przypadku pani Marty to najwyższy wymiar kary, rzadko stosowany w liberalnej Irlandii, a jeżeli już to w przypadku seryjnych morderców.
To absolutna nieprawda, że za zabójstwo z premedytacją jest w Irlandii tylko jedna kara, kara dożywotniego więzienia.
Tym bardziej za wypadek samochodowy, niezawiniony, przypadkowy, spowodowany furiackim atakiem poszkodowanego Csaby Orsos.
Nie rozumiem motywów, któymi kierowała się Garda, dziennikarze irlandcy, ława przysięgłych i sąd skazując niewinną dziewczynę, ofiarę wyadku samochodowego na karę dożywotniego więzienia. To największa niesprawiedliwość o jakiej słyszałem w Irlandii.
Proszę zapytać panią Martę, czy mógłbym odwiedzić ją w więzieniu, aby z nią porozmawiać.
Proszę przekazać dla pani Marty oraz jej rodziny wyrazy sympatii i współczucia w tych trudnych chwilach.

Z wyrazami szacunku

(imię i nazwisko)”